-Not, Aralık Beş 03:53

Kimse sizi sonsuza kadar sevmeyecek ve bunu kendinize asla itiraf edemeyeceksiniz. Hangi şehire tutunacağım bir fikrim yok artık. Hangi yolun çıkmazı olacağım hiçbir fikrim yok. Yapılabilecek tek şey yakmak. Her şeyi, itinayla, tek tek... Siktir ettim denizi, bulutları, yaratılan tüm edebi aşkları. Ben hep geceleri sevdim. Ben daha kendimin beklentilerini karşılayamazken başkasından bir şeyler beklemek küstahlık oluyor sanırım. Dermanı kalmamış göz kapaklarım, uykudan çok ölüme meraklı. Yalan söylemek istemiyorum ama, sanırım bu son güvenişim başkasına. İradem pek zayıftır. Çok soru var aklımda, çok keşkeli cümleler var. Yetmiyor içtiğim sigara, biliyorum sende üzülüyorsun ama emin ol içtiğim kadar içmiyorsundur. Hiç söylemedim ama alışkınım ben kahveyi yalnız içmeye. Hep mutlu etme çabasıyla sevmeye çalışmak çocukluk sanırım, mutluluğunla mutlu olmak, gülünce gülmek. Ben hayat kavgası verirken siktir olup gidecek onlarca sebep varken, yemin etmiş gibi seni sevmeye devam ettiğim için o kadar salağım ki. Mutluluğa gidecek tüm yollarda mevsim güz artık, hep rüzgarlı. Ben sevmem rüzgarı. Çıkacak gibi oluyor aklım, mukayyet olamıyorum çoğu vakit. İçerken sigaramı sen geliyorsun aklıma, henüz yeni tanıyorken hem de. Hayallerimi sigaramın dumanına anlatıyorum, gülüyoruz. Yine aynı dumanda aşık olmuştum sana. Çoğu vakit aptal gibi hissediyorum kendimi seni düşünürken, çocuk gibi değil. Yaşını başını almış bir insanın yapmaması gereken şeyleri yapıyormuş da utanıyormuş gibi. Yıldız kayıyor, dilek tutuyorum. Mütevazi şeyler. "Hep göğsümde uyusun, sarabileyim her istediğimde kollarıma." böyle şeyler. Zira böyle büyüdüm, böbürlenmedim hiçbir zaman elde ettiklerimle. Yüzünü sevmek en güzel şeyi olsa gerek dünyanın, hissetmek parmak uçlarımla dudağının kıyısını. Ya da neyse sigaramı bitireyim ben. Böyle işte. Sen yokken geçirdiğim bir geceden tek paragrafta iki yüz altmış bir kelime.