Ne güzel de sevemedim seni

Ne güzel de sevemedim seni. Sen benim tersten yaktığım sigaramdın, ne kadar değerli olsan da dikkat edemedim. Oysa ki sadece gülüşlerinin bana ait olmasını istemiştim. Kedileri sevdiğinin yüzde biri kadar sevseydin beni dünyadaki bütün kedilerin patisi kadar öperdim parmak uçlarını. Dediğin gibi "değişmez huylar" bilirsin. Ne ben seni sevmeyi bıraktım ne de sen güzel gülüşlerini. Sonunda yine ben sende yiteceğim, sen beni anlamamaktan başka hiçbir sonuca varamayacaksın. Çatlayacak belki pişmanlık damarlarım, elim ne bir kaleme ne bir kağıda gidecek. Bir mesaj, bir haber. Hiçbir şey. Her zaman yaptığımız gibi; öyle bir sarılmayacağız ki yine sabah olmayacak. Kendimi hikayemdeki kadının sen olacağı gerçeğine inandırıyorum bazen. Sonra önümde duran kadehime bakıyorum. Sen misin kadehteki?  Belki uyusam her pikselin kuş olup kanatlanacak. Belki de o kadeh bir daha asla dolmayacak. Ben seni sevmeyi bilemedim sadece, imtina ettim. Sen yine çok içiyorsundur zaten aldırma bir gün bunları okursan, hepsi sahte sadece üzerindeki alkolün etkisidir. Bu gece yine en iyi yaptığım şeyi yapıp kendime inanmayacağım, ama sen dokunma cesedime.