Gidecek misin?

Bu gece bir şeyler anlatacağım sana ve sen anlamayacaksın belki. Ya da anlamak istemeyeceksin. Kaçacaksın belki bundan çünkü bu anlaşılması zor bir mesele. Ama emin ol yine de anlatmaktan daha zor değil. Kimseye bakmadım sana baktığım gibi. Kimse heyecanlandıramadı böyle. Kimsenin dudaklarından dökülen sözcüklere bu kadar sevinmedim. Kimseye konuşmadım bu kadar içten. Bu bir kerelik bir his değil, sen de bilirsin bunu. Ama bilmemeni tercih ederdim doğrusu. Kimseye aşık olmamış olmanı tercih ederdim bu zamana kadar. Ben gelip gözlerinin içine bakarak “sana aşığım” diyene kadar beni beklemiş olabilirdin mesela. Olmaz mıydı? Benim bütün hayatım, benim her şeyim; aşık olmak için senin gözlerini beklemiş gibi. Ne olurdu ki? Sen de bekleyebilirdin. Eğer bazen seni üzüyorsam, sen yine de üzülme. Ben seni üzemem öyle. Hani diğerleri gibi… Bir gün bir şey için affetmeyecek olursam seni, üzüldüğün için etmeyeceğim. Biri için kalbini kırarsan eğer bunun için de affetmem. Senin kalbini herkes kıramaz öyle. Hatta kimse kıramaz işte. Sen hep bambaşka hayallerle yasladın başını bana. Ben tek bir hayali taşıdım göğsümde. Sabahında olmasan kaç geceyi uyumazdım bi' bilsen. Gitmesene, kalsana. Bütün geleceğimi iptal edebilirim, sen kalacaksan benimle. Tutsana tekrar elimi. Başını yine koysana göğsüme, ama bu defa başka. Sen de düşünsene, sevsene beni. Sevmeyecek misin? O zaman git bir an önce. Git çok geç olmadan. Olur da gidersen bir gün, ölene kadar kokunu saklamayı hak ediyorum sanırım. Ama sen yinede gitme olur mu?