Karanlık yollarım var

Her şey "Tamam, oldu" derken; "Güüüm!" Bu noktada bize ait hayat, yeni bir kapıyla karşılar bizi. Bu kapının neler getireceği belli olmasa da, işleri olabildiğince sakin ve yolunda yürütür. Kendine has bir şarkı ile geldiği gibi bir şarkı ile gider. Hayat bize ait olanı almayı çok sever. Dinleyip anlamayı bilene söyler her şeyi aslında önceden. İmdat çığlıklarımıza desteğini kendi kendine böyle idare eder. Bir yandan bir çocuk gibi utanan, maskeli isimlerimizden "Kurtul" derken, bir yandan da, "Bunlardan kurtul, mantığım düz yolu karıştırma!" diye söylenir. Ve sonra ekler: "Önem vermen lazım bana, yoksa karanlık yollarım var, ışıksız, sessiz..." Huzur istiyorsan an'da kalmak zorundasın.