11.07.94

Başınıza insan olmak gibi şeyler gelirse, tek çare bir dost bulmaktır, arayın. Kalemi elime aldım, yazabilecek durumda değilim pek. Çünkü en yakın dostumun en mutlu gününde yanında olamadım. Zaten her zaman önemli günleri kaçırırım böyle. Her insan yaşamında yakın bir dost arayışı içindedir. O, tanıdığım en farklı insanlardan biri, sevimli canayakın bir o kadarda manyak ve tehlikeli. Bilirsin kimseye karşı öyle duygusal değilimdir sana da burda tatava yapmayacağım. Söylemem asla biriktirdiğim kelimeleri, güzel sözcükleri. Ama, ömrüme değer katan üzülmesini asla istemediğim ve canımın yarısı olan dostum her şeyi gördük biz bu hayatta. Bize artık ancak konuşmayı bilen deliler bir şey anlatabilir. İleride kendi kanatlarınla farklı bir rotada uçacak olsan da bu ortak geçmiş bizi ölene kadar ayırmaz umarım. Her zaman hayatımda kalmanı diliyorum, yoksa kim içip içip ruhsal ve fiziksel zarara uğratacak beni. Artık ayrı ayrı yollar çizene kadar hayatta başımın belası olarak kalabilirsin. Hayat hep önünde dize gelsin, zaten Alman güllecilerin göğsü gibi dik durup yürüdüğümüz şu alemde kim bize sıkıntı verebilir? Yanında olamadığım için kızgınsan; kral  bile bağışlar soytarısını, her af bir neşeye dönüşür, gel sen beni affet. Mutluluk her zaman gölgen olsun, nice mutlu senelere.

Ah Sezen sen çok küçüksün de biz neyiz diyorum, büyüyebiliyor muyuz?