Playlist

Pazartesi, Kasım 25, 2013

Rüyalarım ve Hayallerim

Sözlerin bittiği bir yer var rüyalarımda. Sınırı geçtiğimde başlıyor korkularım. Ne yöne baksam kendimden bir parçanın yanında bana ait olmayan tuhaf şeyler görüyorum. Bu beyaz gibi görünen ama alıştıkça griye bürünen rahatsız edici bir manzara. Böyle şeyleri neden düşünüyorum bende bilmiyorum. Bu aşırı sorgulama kapasitem zaman zaman pek çok yarar sağlıyor hayatıma. Etrafımdaki insanlara bir şeyler katmamı sağlıyor ve en önemlisi hayatımı öğrenmemde destek veriyor. Belki de bu yüzden benliğimi olduğu gibi kabul etme çabam. Biliyorum ki değiştirmeden önce olanı olduğu haliyle özümsemek gerekiyor. Eğer bütünü ve parçaları iyice tanıyamazsam, parçaların bütününü meydana getirirken nasıl ilişkilendiklerini de çözemem. İşte o zaman esaretim başlar ve gidişata teslim olmaktan başka yolum olmaz. Hayallerim ise rüyalarıma hiç benzemiyor. Hayallerimde hep olması gereken bir şeyler var. Bu bir iş, düzen, aşk ve ben... Tıkandığım noktada tam burası oluyor. Rüyalarımda cebelleştiğim geçmiş ve değişim çağrılarım, hayallerimle buluşamıyor hiçbir türlü. Hayallerimi gerçekçi seviyeye çektiğimde hep mutsuz hissediyorum. O yüzden yastığa başımı koyduğumda hep olağanüstü güçlere sahip bir Yiğit hayal ediyorum. İçimdeki süper kahraman fantezileri canlanıyor. Oysa rüyalar bilinçaltımın karanlık dünyasından besleniyorlar.Orada süper güçlerim yok, orada yalnızlık, zaman zaman terk edilmişlik, utanç, nefret ve korku var. Önemsiz olarak nitelendirdiğim ama aslında beni ben yapan onbinlerce endişe kaynağı… Bütün anlarım, rüyalarımın karanlık yüzü, hayallerimin pembe maskesi ve düşüncelerimin gerçekliği arasında dönüp durmakla geçiyor. Sonra birden fark ediyorum ki benim savaştığım hayatımın ta kendisi. Bunu fark etmemle bu savaşın biteceği ve huzurlu bir noktaya geleceğim düşüncesi yok oluyor. O zaman gerçeğin tam ortasında durduğumu farkediyorum . Peki bu bana ne anlam ifade ediyor ki? Onu bende bilmiyorum ama en azından yaşadığımı hissettiğim bir saniye oluyor. Ve sonra kendime hatırlatıyorum; "En uzun yollar bile tek bir adımla başlar."

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder