Derinlere doğru...

Nereden alıntı yaptığımı anlamadan şekillendirdiğim bir hayat var elimde. Ne kadarını benim, ne kadarını başkalarının çizdiğini bilmediğim bir tablo. Kimimiz çok derinlere açılmadan, sığ tarafından bir dalar çıkarız denize. Kimimiz büyük bir çılgınlıkla ve önüne geçemediğimiz bir merakla açılırda açılırız derinlere. Her bize vuran dalgada daha da şahlanır, alamayız kendimizi açık denizlerin büyüsünden. Peki hala ortalarda yüzerken, geri dönmek mümkünken neden dönmeyiz? Korkuyorum bazen daldığım derinliklerden. Kimseyi göremiyorum yüzdükçe ve sahil iyice çıkıyor görüş alanımdan. O noktada merak ediyorum, yanıma yanaşıp can simidini atacak biri var mı acaba? Veya benimle birlikte boğulacak birisi? Yoksada olsun, hayatta deniz gibi açılmadan göremiyorsun güzelliklerini. Ama açıldıktan sonra ya boğulacaksın ya da yüzmeyi öğreneceksin.